به نقل از «خبرآنلاین»

معجزه‌ یک رژیم غذایی به نام بلغور جو

تاریخ انتشار: ۱۲ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۲۱۷۸۱

تأمین انرژی در طول روز بسیار اهمیت دارد ، که با یک صبحانه مغزی و رژیم غذایی مناسب محقق می شود.در این خصوص دکتر کاندیدا ربلو مدیر برنامه تحقیقات تغذیه و بیماری‌های مزمن در مرکز تحقیقات زیست پزشکی پنینگتون دانشگاه ایالتی لوئیزیانا در باتون روژ، می‌گوید، جو ویژگی‌های بسیار خوبی دارد.

مطالعات گسترده جو و بلغور جو دوسر را با فواید زیادی برای سلامت قلب مرتبط دانسته اند، مانند کاهش کلسترول (کلسترول LDL کل و کلسترول بد) و کمک به کنترل وزن.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بلغور جو دوسر دارای مقدار زیادی ویتامین و مواد معدنی است.

دو مثال: طبق گفته وزارت کشاورزی آمریکا یک پیمانه بلغور جو دوسر پخته شده حدود ۱.۸ میلی گرم ویتامین B۱ یا تیامین دارد. این میزان نزدیک به ۱۵ درصد از نیاز تغذیه‌ای یک بزرگسال در روز است.

همچنین دارای ۱.۳۶ میلی گرم منگنز است که ۵۹ درصد توصیه روزانه برای مردان و ۷۶ درصد برای زنان است. منگنز در ایمنی، لخته شدن خون و نحوه متابولیسم کلسترول و قند خون نقش دارد. اما آنچه که جو را متمایز می‌کند این است، یک فنجان بلغور جو دوسر پخته تنها ۱۶۶ کالری و نزدیک به ۴ گرم فیبر رژیمی دارد.به آن فیبر بتا گلوکان می‌گویند، که یک فیبر محلول است. به این معنی که در آب گرم حل می‌شود.

ربلو می‌گوید: وقتی بلغور جو دوسر می‌خورید، باعث لاغری می‌شود که ناشی از ویسکوزیته‌ای است که بتاگلوکان ایجاد می‌کند.این فیبر به شما کمک می‌کند مدت بیشتری احساس سیری کنید و به حفظ سطح کلسترول سالم کمک می‌کند.

جو دوسر همچنین دارای مواد مغذی گیاهی غنی است. موادی که از گیاهان مشتق شده اند و ممکن است سلامت را تقویت کنند.یک دسته از این گونه مواد مغذی گیاهی، آونانترامیدها هستند که فقط در جو دوسر یافت می‌شوند. آونانترامیدها ممکن است اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی داشته باشند، اگرچه ربلو گفت: فواید احتمالی آن‌ها به اندازه بتاگلوکان‌ها مورد بررسی قرار نگرفته است.

جو دوسر از دهه ۱۹۶۰ با فواید سلامت قلب مرتبط بوده است و به اشکال مختلفی وجود داشته است. تفاوت‌ها شامل سطوح پردازش و نحوه استفاده از آن است.جو دوسر در یک پوسته غیر قابل خوردن رشد می‌کند. داخل بدنه یک غلات شبیه دانه است. آن بلغور در سبوس پوشانده شده است.

ربلو گفت: در سایر غلات کامل، مانند گندم، می‌توانید لایه سبوس را حذف کنید. اما در جو دو سر، این غلات بسیار نرم است، به طوری که لایه سبوس واقعاً نمی‌تواند برداشته شود. این بدان معناست که جو تقریبا همیشه یک غذای سبوس دار است، که بخش کلیدی از الگوی تغذیه سالم همین است.

ربلو گفت: بین مدل‌های مختلف استفاده از جو از نظر تغذیه‌ای تفاوت کمی وجود دارد. به مثال جو فوری دارای شاخص گلیسمی بالاتری است، به این معنی که قند خون شما را سریع‌تر افزایش می‌دهد.

ربلو گفت: شیر جو دوسر مقداری فیبر رژیمی دارد. معمولاً ۲ گرم در هر فنجان، اما مقدار بتا گلوکانش نسبتاً کم است.متأسفانه، ربلو کوکی‌های جو دوسر پر از شکر را به عنوان یک غذای سالم رد کرد. (اگرچه او مخالف این نیست که گاهی اوقات آن را به عنوان خوراکی مصرف کند)

ربلو پیشنهاد کرد، بلغور جو با میوه مورد علاقه شما می‌تواند راهی شیرین کردن وعده مناسب و رژیمی شما خصوصا در صبح باشد.اگر صبحانه‌ای مغذی مانند جو بخورید، اما بعد از آن در بقیه روز قند و چربی زیاد کنید، این واقعاً به رژیم شما کمکی نخواهد کرد.

4747

کد خبر 1669791

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: بلغور جو دوسر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۲۱۷۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توپ گوستاو، سلاح معجزه‌آسا نازی‌ها/ عکس

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، از روی زمین، این توپ مانند یک ساختمان چهار طبقه به نظر می رسید – و بیش از ۴۲.۶ متر طول و بیش از ۶ متر عرض داشت. فقط لوله این سلاح شگفت‌انگیز ۳۰.۵ متر طول داشت – و می‌توانست دو نوع گلوله شلیک کند: یک گلوله بیش از ۴.۸ تنی با قدرت انفجاری بسیار بالا و یک گلوله سوراخ‌کننده بتن به وزن بیش از ۷.۵ تن. هر گلوله این توپ از دو مرد بلندتر و دو برابر عرض یک انسان بود. این توپ آنقدر بزرگ بود که صدها مرد فقط برای کار با آن و شلیک یک گلوله مورد نیاز بود.

براساس گزارش روزیاتو، توپ گوستاو با کالیبر ۷۷.۵ سانتیمتر می‌توانست اهدافی را در فاصله ۴۸ کیلومتری هدف قرار دهد، با نیرویی که می توانست همه چیز را نابود کند. این توپ در واقع در پنج بخش حمل می شد: حلقه و بخش انتهایی توپ، لوله که به دو قسمت تقسیم می شد، جلیقه لوله، پایه و قلاب ها. این ابر توپ توسط کمپانی Krupp – یک شرکت فولاد مستقر در اسس- در سال ۱۹۳۶ و برای کمک به تهاجم آلمان به فرانسه در مه ۱۹۴۰ طراحی شد، اما بعداً در جنگ تنها علیه اتحاد جماهیر شوروی استفاده شد. در آن زمان، مفهوم چنین سیستم توپخانه ای غول پیکری از قبل وجود داشت – کشورهایی مانند بریتانیا که توپ ۳۹ تنی تزار را در اختیار داشتند و آلمان در سال ۱۹۱۴ توپ ۴۷ تنی “Big Bertha” را توسعه داد.

هیتلر نیز رویای داشتن چنین سیستم تسلیحاتی گسترده ای را در سر می پروراند که نه تنها بتواند دشمن را بترساند – بلکه اهداف مورد نظر را نیز با خاک یکسان کند. در دهه ۱۹۳۰، نازی ها شروع به طراحی نقشه هایی برای چنین سلاحی کردند که بتواند از خط دفاعی موسوم به ماژینو لاین فرانسه عبور کند. این امر مستلزم آن بود که چیزی بسازند که بتواند ۶.۷ متر بتن تقویت شده و حداقل یک متر فولاد جامد را سوراخ کند – به عبارت دیگر، سلاحی متفاوت از آنچه جهان تا آن زمان دیده بود.

در حالی که نازی ها توانستند چنین قطعه توپخانه ای غول پیکری را بسازند، برای استفاده از این توپ عظیم در فرانسه کمی دیر شده بود. اگرچه از توپ Schwerer Gustav برای عبور از خط ماژینو لاین استفاده نشد، نازی ها قدرت این سلاح جدید را در سال ۱۹۴۲ آزمایش کردند. طبق گزارش ها، تیمی متشکل از ۱,۰۰۰ مرد چندین هفته طول کشید تا این توپ را سرهم بندی کنند و سپس آن را برای کمک به ارتش آلمان نازی در طول محاصره سواستوپل ارسال کنند.

توپ Schwerer Gustav برای اولین بار در نبرد سواستوپل بکار گرفته شد و برای نابودی یک انبار مهمات زیرزمینی، به سمت یک صفحه سنگی بسیار مستحکم شلیک کرد. برای بیش از یک ماه، این توپ غول پیکر بر شهر محاصره شده شوروی گلوله ریخت و در این مدت حدود ۵۰ گلوله بزرگ شلیک کرد. سواستوپل پس از شکسته شدن خط دفاعی اش در پایان محاصره به یک ویرانه تبدیل شده بود – و قدرت های محور پیروزی قاطعی را به دست آوردند. بلافاصله پس از آن، نازی ها این توپخانه را به لنینگراد (سن پترزبورگ کنونی) منتقل کردند، اما این سلاح دیگر هرگز استفاده نشد.

زمانی که نیروهای شوروی، آلمان نازی را عقب راندند، تمام ردپاهای این توپ از اسناد نظامی ناپدید شد، بدون اینکه ردی از آن باقی بماند. به احتمال زیاد، آلمانی ها توپ غول پیکر خود را برای جلوگیری از افتادن آن به دست متفقین نابود کردند – و دیگر هرگز دیده نشد.

227227

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900036